Voorwoord

Eén van de eerste werkstukken die ik schreef als eerstejaars Letteren had als titel 'Was het moeilijk? Nou, viel wel mee. Ironie in het dagelijks leven en op het toneel.' Ironie is een stijlmiddel dat mensen in staat stelt om het tegenovergestelde te zeggen dan ze bedoelen en toch goed begrepen te worden. Het is deels die eigenaardige eigenschap van taal die mij in eerste instantie tot deze studie aantrok. Misschien is het dan ook toepasselijk dat ik de studie afsluit met een scriptie over metaforen. De metafoor is ook een manier om op een nieuwe en verrassende wijze over een bekend onderwerp te praten. Waarmee de cirkel rond is, om maar eens een metafoor te gebruiken.

Mensen die ervoor zorgden dat de cirkel niet vierkant werd zijn Eric en mijn huisgenootjes Kirsten en Eelco, die het tijdens het uittypen van de interviews zwaar te verduren hadden, en alle vrienden bij De Koffer. Zonder die uitlaatklep was ik waarschijnlijk nu nog met schrijven bezig geweest. Daarnaast wil ik Maria Aarts bedanken voor de leen van haar cassetterecorder, Universiteitstheater De Koffer voor het gebruik van haar repetitielokaal AZ04 en vooral mijn begeleider Gerard Steen. Niet alleen vormen zijn ideeën en inzichten het fundament van deze scriptie, ook zijn enthousiasme en stimulering maakte dat mijn aanvankelijke ongemakkelijkheid met het onderwerp omsloeg naar grote interesse. Als laatste wil ik mijn familie en vooral mijn moeder bedanken voor alles wat ze voor mij gedaan hebben.